Eenzaam Dromen
in bed lig ik eenzaam te dromen
de nacht legt zwarte schaduwen over mij
de tijd van rozen die nooit meer zal komen
lente en zomer zijn als met een toverstunt voorbij.
in de herfst ontbreekt soms het verlangen
de bloeiende aster is fel en kort van duur.
van heel nabij hoor ik winterse gezangen
van snerpende noordenwind en schroeiend vuur.
het lentelied dat jaren geborgen in mijn kamer
geen enkele klank van zijn melodie weervindt.
alleen het tikken van een wekker die blijft klagen
dat de tijd voor mij onherroepelijk dringt.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid
SOMNIARE IN SOLITUDINE
In lecto iaceo captus solitudine
nox super me nigras iacuit umbras
scilicet, rosarum tempus quod evanuit
ver et aestas capta quasi ab cantatrice praeterivit
Cupiditas autumnalis interdum caret
flos qui autumnaliter floret, spatium habet breve
cantus prope hiemales audiri possunt
qui de ventis cantant septentionalibus ac verberantibus
carmen veris latens me multo anno complente in atrio
solum silentium recipit
solum palpitare quod producit horologium, perstat dicens
mihi tempus imminet