Hartenkreten

hartenkreet (nr. 55.090):

Mijn hersenen

Kon ik ze maar even stoppen.
Even laten zwijgen, even stil.
Ze doen niet wat ik wil.

Ze knijpen nooit een oogje toe.
Doen niet wat ik verwacht.
Ze zwijgen nooit, vooral des nachts.

Een paar uur vraag ik maar
om wat vergetelheid.
Ze gunnen me niet die tijd.

Ik vraag alleen een beetje moed,
om iets te doen, wat moeilijk is,
waar durf voor nodig is.

Waar zit nu toch het knopje,
ze stil te zetten, even stop.
Maar tevergeefs... ze geven het nooit op.