Hartenkreten

hartenkreet (nr. 55.252):

Opgeruimd

Bij de voorraadkast
van mijn gedachten
schuif ik het deurtje open.
Het lijkt er opgeruimd.

Verdrietjes en pijntjes
keurig op stapeltjes.
Geen vodderige boel.
Ik trek er maar niets tussen uit.

De plank erboven,
boordevol herinneringen.
Vandaag zijn ze niet nodig.
Ze liggen netjes soort bij soort.

Ik zoek en vind de plank,
waar ik mijn liefste weet.
Mijn handen tasten zoekend.
Ik voel en vind.

Eerst vind ik zijn lach,
daar horen zijn ogen bij.
Zo stralend blauw.
Met allebei mijn handen
grijp ik ze vast.

En leg ze op mijn hart.
Vandaag kleed ik me dus,
in warmte en genegenheid.
Behaaglijk laat ik me koesteren
in mijn geluk.

Vandaag ben ik dus opgeruimd.
Vandaag kan niet meer stuk.