Ons oude bankje

op het stille bospad
neergezeten op een verweerd bankje zonder leuning
denk ik aan het bankje in onze achtertuin
van steigerhout en ongeverfd

zelf getimmerd door mijn lief
met een bont kussen door mij getooid
melodieën die hij er speelde op zijn gitaar
en bijzondere verhalen vertelde
velen ben ik inmiddels vergeten
sommigen vergeet ik nooit

vandaag tien jaar geleden
deed ik er door verhuizing afstand van
het dierbaar bankje indachtig
ik denk daaraan en ril, heb het koud
nu ben ik negenentachtig
herinnering die nooit sterft

nieuwe bewoners hebben ons meubelstuk
nog warme herinneringen van geluk
opgestookt tot kachelhout

ik ril en heb het koud

... Herinneringen aan zijn zelfgetimmerde bankje van steigerhout, toen mijn man al Alzheimer had ...

Bankje afscheid Alzheimer

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 21 stemmen 311