Ellen

Haar gelach, haar geschater
Helder klinkend als sprankelend water.
Die gevangen werd in een straal van licht.
Dat kon je zien als je keek naar haar gezicht.
Zij was de ster, de zon, en het stralende mooie zomerweer
Zij was de gene die je liefde laat voelen, keer op keer op keer op keer.
Ze toverde de glimlach op je gezicht
Maar nu is ze weg, de dag dat ze verdween.
Alleen maar denken hoe koud is het, o zo alleen.
Maar denk aan Ellen als vogels fluiten en de zon gaat schijnen
Want zoiets moois, lief en puur
Zal nooit meer uit ons verdwijnen.


We zullen je misssen

... Ter gedachtenis aan Ellen Lahaije-Volders + 16-11-2021 ...

Schrijver: veldmuisje, 17 november 2021

eijkenboommsn.com

Ellen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 210