Mijn onzichtbare verdriet.

Het leven moe, getroffen door een schaduw
Wat zet mij hiertoe
Mijn gedachten van angst, pijn, verdriet
Achter een masker die ik, steeds weer opzet
Op het masker staat een lach, een lach die niet aansluit bij wat ik voel
Het verbergt mijn ware ik, dat is dan ook mijn missie, mijn enige doel
Van binnen is het koud, ijs en ijs koud
Perspectief lijkt verloren, tussen mijn handen geglipt
Ik huil, een droge traan
Zodat niemand ziet, hoe ik ben aangedaan

Biografie van deze schrijver

Verdriet Depressie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 75