Hartenkreten

hartenkreet (nr. 55.512):

Gedeeld verlangen

Wij dachten
toen wij elkander zagen
laten we samen
tot een orgasme komen
en voor eeuwig
in die gelukzaligheid blijven
maar voor wij het wisten
waren wij alweer
voor elkaar verdwenen
en zoeken wij
een eeuwigheid naar elkaar
en die gelukzaligheid

wij voeren langszij
maar wij wisten niet hoe
wij bij elkander aan
boord konden springen
er waren lastige obstakels
als open wonden omringd
door berggraniet
de vastgeroeste ophaalbruggen
van een beschadigd verleden
wij keken door de kieren
van onze gordijnen
even maar

want bang voor het daglicht
lichtschuw onthand
en pijn vermijdend
nog altijd rijp
maar te oud voor
een lichtzinnig avontuur.