Je stem missen
(voor Remco)
Je hebt jouw hele leven aan de poëzie gewijd
en als zoon van een vader
die door de nazi's is vermoord
had je een veel slechtere deal kunnen maken
bovendien kreeg je toegang tot bacchantische feesten
met talloze minnaressen van vlees en bloed
die graag voor jouw muzen doorgingen
welk spel jij maar wat graag meespeelde
en zo doopte jij jouw kroontjespen in de rode wijn
en schreef jij de milde regels op hun blote billen
om ze in de vroege ochtenden
naarstig over te schrijven
maar nu is daar een einde aan gekomen
althans naar het zich doet aanzien -
want in de geestelijke wereld is het vast nog veel mooier
daar kunnen ze hier op aarde niet aan tippen
volgens mij lonkte je altijd al met dat idee
en daar ging je dan - knipperend - op weg naar
dat ene Walhalla waar dichters eeuwig flierefluiten
waar al jouw gedichten in één keer verstomden
omdat woorden uiteindelijk dode letters zijn
en God vooral jouw stem en adem miste
zoals wij nu ook
en ergens helemaal niet en nooit meer
6 juli 2022
Geplaatst in de categorie: filosofie
Remco
141
Geef je reactie op deze inzending: