Hartenkreten

hartenkreet (nr. 56.158):

JE WAAKTE OVER MIJ DIE BANGE NACHT

Op een dag dat ik van vreugde zong
en er nergens nog een webbe spon
ben jij heengegaan.
De herinnering aan ons laatste kopje thee die nacht
dan moest je mee naar die andere kant
en kwam nooit meer weer.

Eigenlijk is het moeilijk om hierover te schrijven
lang heb ik er zelf willen over zwijgen.
Waarom brak toch die lange levensband
en kreeg ik die nacht een helpende hand?

Een engel die altijd aan me dacht
spreidde zijn vleugels over mij zo zacht
En je waakte over mij
die bange nacht.

Ik voelde jouw hand strelend over mijn wang
jij vroeg: ben je niet bang?
Jij was het die me hield zo sterk
ooit kwam je al eens bij mij terecht
het was ook een donkere nacht, bij die duistere gracht.

En je waakte over mij
die bange nacht.

Ik voelde jouw adem op mijn huid
Je sprak mijn naam met liefde uit.
Ik knielde om je te bedanken.
Maar flankerend vloog je weer naar de hemel:
Mijn Engelbewaarder!