voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 56.105):

Papa

Zwijgzaam zoek je naar de woorden,
gevangen in je eigen hoofd.

Gedachten maken vreemde kronkels,
gevoelens raken uitgedoofd.

Het maakt je bang en heel onzeker,
niet snappend hoe dit jou nu raakt.

Nooit meer nieuwe herinneringen maken,
niet meer weten hoe iets smaakt.

Staren naar een lege toekomst,
bang voor wat nog komen gaat.

Steeds meer wordt jou afgenomen,
het voelt te vroeg maar is al laat.

Ooit zo sterk en zo aanwezig,
nu door alles zo gekweld.

Lieve papa, wat nooit verandert,
jij bent en blijft mijn grote held!

... Hoe ik mijn vader verlies aan Alzheimer. ...

Schrijver: Nathalie
4 november 2022

stoerejongenskleding

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: ziekte

1
2
3
4
5

4.0 met 26 stemmen

877

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Kh, 2 jaar geleden

Dit gedicht raakt me diep van binnen. Je hebt de pijn mooi verwoord.
Ik wens je er veel sterkte mee! Ik weet ook dat dit heel pijnlijk is.

kristine wauters, 2 jaar geleden

Mijn echtgenoot kreeg net dezelfde diagnose; we houden ons sterk! Liefs.

Pitsikato, 3 jaar geleden

Heel sterk deze vreselijke ziekte verwoord! Ik hoop dat je met dit mooie en sterke gedicht een beetje emotionele rust vindt.

Hilly Nicolay, 3 jaar geleden

Het gedicht raakt me.

Geef je reactie op deze inzending: