Hartenkreten

hartenkreet (nr. 56.298):

INTROSPECTIE

toen ik heel even
van een afstandje
naar mezelf keek

er slechts
teleurstelling
ontgoocheling
verlatenheid en
een zeker falen
bleek

en de vraag rees
zoals bij zo velen
wat ging er mis of juist goed toen
en hoe zou je dat nu anders doen
helaas het is gelopen
zoals het nu eenmaal is

ooit verkeerd begonnen
wordt er veelal
niets meer gewonnen

toch het belangrijkste wat ik
wel kan en al die jaren kon
is hem van mijn gezicht
af laten stralen – de zon
want die mag nooit
worden onderbelicht