De huilende vrouw op de trein
Een vrouw die niemand kent
Maar aan haar stem zijn vast gewend
Van haar zachte inademing en uitademing
Zit ze tussen ons, een treurige eenling
Met de mistig duisternis buiten het raam
En haar gezicht volledig erop nagedaan
Ook al haar gevoelens werden gedeeld
Haar zuiver hart blijft zonder naam en beeld
En wanneer ze stopt, begint ze weer
Probeert te stoppen, maar het lukt niet meer
En soms, tot nu toe, vraag ik me af
Wat heeft ze over gehuild?
De vrouw die huilde
op een stille zondagnacht
3 november 2024
Geplaatst in de categorie: verdriet