WAT ALS JE DE ACHTERDEUR NEEMT, opdracht van DichterCafé Eijlders te Amsterdam

Wat als je de achterdeur neemt

Ik heb het bij het poepen
op z'n Nederlands
en op z'n Belgisch
er even niet zijn, los laten

even geheel rustig intiem ontspannen
laten wat gelaten moet worden, laten vallen
laten gaan, me laten gaan, we gaan, we vallen
even romantisch in de lust van kus tot kust

Is dat een achterdeur/deurtje nemen?
jawel, maar ik neem ook vaak een zijdeurtje
of gewoon de hoofdingang of het luik naar de zolder
met een gezicht van, wat leidt/lijdt tot nieuw inzicht

Dan wil ik ook niet aangeraakt worden
er niet zijn voor iemand, echt niemand
dan ben ik intern intiem zoekende naar rust
in een wereld die de mijne niet is en niet wordt

Ja, ja, dan knijp ik er helemaal tussen uit
maar uiteindelijk heeft het einde
voor mij toch altijd weer een nieuw begin
en wat betreft de zin, dat zullen we wel zien

Dan kijk ik uit naar geopende deuren
die mij aandacht verschaffen en frisse lucht
tot verandering van wat, van iets of zelfs niets
en voel dan direct dat de verandering al gaande in mij is!

... In de uitnodiging werd de schrijverij als volgt omschreven::

Je wilt er wel eens even tussenuit knijpen.
Er even voor een korte periode niet meer bij zijn.
Rust zoeken en de wereld even aan je voorbij laten gaan.
Genoeg van alles om je heen hebben.

Wat als je de achterdeur neemt ?

Benieuwd of bij jou de aandacht dan gaat veranderen.
Jij een andere kijk krijgt op wat er zoal om je heen gaande is.
Of dat nieuw inzichten zich gaan melden.
Zoeken naar rust waar alleen jij weet waar die is te vinden.

Vandaag voorgedragen en binnenkort te zien en te horen op youtube! ...