Wortels van hoop
Ik durf niet te meer bidden
Mijn hart lijkt van steen
Gelijk een onherbergzaam landschap van God verlaten
Reikend naar Zijn sturende hand
lijkt de leegte Hem te willen ontvangen
Wil Hij hier nog wijsheid planten, nog liefde zaaien?
Krachtige wortels van geloof mogen mijn land begroeien
Bladrijke bomen van hoop mogen ver reiken
totdat zij sieren rondom Zijn troon
Heilige engelentranen mogen mijn droge aarde bevochtigen.
Tranen van vreugde en ontroering
omdat ik opnieuw ben teruggekeerd…
Geplaatst in de categorie: emoties