Mantel

Mag ik onder Uw mantel kruipen
Als een klein onschuldig kind
Dat bij moeder schuilen wil
Tegen storm, regen en wind

Mag ik stilletjes daar zitten
Op mijn knietjes, biddend zacht
Luistert U dan naar mijn beden
Overdag en in de nacht

Mag ik delen in Uw liefde
Met allen die Uw kinderen zijn
Mogen wij bescherming vinden
Ook al zijn wij niet meer klein

Mogen onze stille beden
De weg vinden naar Uw hart
Uw hart dat overstroomt van liefde
In tijd van nood en tijd van smart

Dank U, Onze Lieve Vrouwe
Dank U, O Sterre der Zee
Wij blijven altijd tot U bidden
En nemen Uw liefde met ons mee

... Dit is mijn gebed tot Onze Lieve Vrouwe, Sterre der Zee, die als Maria vereerd wordt in de Onze Lieve Vrouwe Kapel van mijn geboortestad Maastricht.

Het is een uitgebreide hertaling van een oorspronkelijke korte tekst van de Maastrichtse schrijver Harie A. Loontjes, die in de Maastrichtse taal als volgt luidt:

Laot miech oonder Eure mantel kroepe
wie e keend bij meer
en mer stèllekes dao zitte
op m'n kneje, beijenteer.
Zèt Eur Keend - 'ch höb väöl te vraoge -
effekes daan bij miech neer.

Letterlijke vertaling:
Laat mij onder Uw mantel kruipen
Zoals een kind bij moeder
En maar stilletjes daar zitten
Biddend op mijn knieën
Zet Uw Kind – ‘k heb veel te vragen –
Eventjes dan bij mij neer.

Van mijn lieve vader zaliger heb ik een iets langere tekst geleerd. Een tekst die ik hem vaak heb horen zeggen, en die mij zeer dierbaar is:

Laot miech oonder Eure mantel kroepe
wie e keend bij meer
en dao stèllekes mer zitte
op m'n kneje, beijenteer.
Laot miech in Eur groete leefde
Deile wie Eur eige keend
Nein dat hoof iech neet te vraoge
Want dat zien veer wel geweend

Letterlijk vertaald:
Laat mij onder Uw mantel kruipen
Zoals een kind bij moeder
En daar stilletjes maar zitten
Biddend op mijn knieën
Laat mij in Uw grote liefde delen
Zoals Uw eigen Kind
Nee dat hoef ik niet te vragen
Want dat zijn we wel gewend

Ik brand in deze periode noveenkaarsen voor een mij zeer dierbare man die door een moeilijke tijd in zijn leven gaat. Vandaag stak ik de noveenkaars aan van Onze Lieve Vrouwe, Sterre der Zee. En ik herinnerde mij de tekst van mijn vader. Ik voelde dat ik daar mijn eigen tekst van wilde maken. Een eigen tekst, ook als die geïnspireerd is of een hertaling is van een andere tekst, is altijd zoveel krachtiger, omdat men bij ieder woord de eigen intentie het universum instuurt. Deze bede schreef ik voor mijn dierbare vriend. Dat hij de moederlijke en vaderlijke liefde mag voelen die in het universum voor ons allemaal aanwezig is. Dat deze liefde hem mag beschermen en hem kracht geven mag.

Zie link voor afbeelding. ...