Vliegensvlug
Ik vloog gedragen door de wind
Met vleugels jong en licht van slag
Van noord naar zuid
Door valleien met openstaande bloemen
Waar purperroze geuren mij vertelden
Dat het altijd lente was
Èn dat de nacht slechts donker
Om de tijd te misleiden
Waar het schuifelen op vloeren
Van bewierookte lijven in trance
De verleiding omarmden in nachtelijke dans
De jonge vogel in mij is gevlogen
Van noord naar zuid
Hoe kon hij ooit geloven
Dat alleen de lentewind zijn vleugels zou dragen
Van tijd en zorgen losgeslagen
Terwijl toch nu de trommel van de tijd
Het tempo alsmaar scherper slaat
bij 82 jaar van dagen en van uren
De oude vogel vliegt
Met vleugels losjes in de herfstwind
Het landschap onder hem vervaagt
Slechts speelt daar nog de schaduw van het kind
Zijn roep wordt niet gehoord
Verbrokkeld op de lippen ligt het woord
We-der-ge-boort
Als dan de breker van de tijd
Een laatste roffel op zijn trommel slaat
Zal het vel zich spannen
Bij het vallen van de laatste maat
Het licht zal verder schuiven naar het hemelraam
maar begrijpen doet hij niet
Dat voor een eeuwig leven
Je eerst hebt dood te gaan
In hemelsnaam
En ook nog vliegensvlug
24 maart 2025
Geplaatst in de categorie: emoties