Aan het graf

Eenzaam sta ik aan het graf,
Lees zijn naam, zucht dan zacht.
Al weer ’n half jaar in de koude grond,
Las de naam hij niet verstond,
Nooit meer van mij zou kunnen horen,
Al zou ’k hem elke dag ermee storen,
Want zijn oren zijn voorgoed doof,
Zijn stem voor eeuwig doodstil,
Alleen zijn naam leeft
In mij voort.

graf

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 5