Zilverlicht

In het woud waar schaduwen zweven,
waar oude stammen adem halen,
Laat het zonlicht de kruinen leven
en kleurt de morgen met gouden stralen.

Een rivier kronkelt door het veld
en draagt het glanzen van de dag.
Langs de stenen worden verhalen verteld,
op een fluistertoon die blijven mag.

Vogels stijgen hoog in het blauw,
hun vleugels raken licht en tijd.
Een vrije dans, rustig en trouw,
die in de lucht zijn sporen spreidt.

De mist zakt langzaam in het dal,
het water behoudt een zachte gloed.
Vermoeide takken buigen bij avondval,
en alles rust opnieuw... in stil gemoed.

... Natuurgedichtje ...

Biografie van deze schrijver

zon,bos,water

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 5