De dag die altijd terugkomt

Alle mensen in mijn dorp
glijden langs mijn huis,
als hyena’s over vlaktes,
alsof ik enkel botten ben
waar tanden in zoeken
wat er nog overblijft.

Jij zei me ooit:
al wat je voelt,
al wat je denkt,
het bestaat niet —
het is lucht,
geen waarheid.

Maar het bleef in mij
als dat ene lied
dat zacht begint
maar nooit stopt
met spelen
Door ons verhaal.

En terwijl jij vluchtte,
klemde je mij vast
tussen ja en nee,
tussen blijven
en verdwijnen.

Toen je terugkwam,
brak ik weer —
als een val
uit een vreemde hemel,
waar niemand weet
waarom je valt.

En telkens als ik vroeg
of we konden spreken,
zag ik opnieuw
die hyena in je blik:
de beet en de streling,
de honger en het heimwee.

Nu begrijp ik
dat jou kwijtraken
altijd dezelfde dag is
waarop we elkaar vasthielden
en tegelijk al bezig waren
met loslaten.

Schrijver: Waeyenberghe Ivan, 25 november 2025

Ivanwaeyenberghe1gmail.com

Biografie van deze schrijver

relatie,

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 10