Hartenkreten

hartenkreet (nr. 487):

gedoemd

gedoemd om droevig te leven
is ieder die teveel liefheeft
nog nooit hield mijn hart het tegen
de liefde die te groot verdriet geeft

weer zocht aan jouw borst
mijn gemartelde hart zijn rust
dat wil troost voor de brandende dorst
en wordt niet geslecht door lust

En altijd zal men boeten
voor iedere liefdevolle daad
tot de wellust der laatste zoete
liefkoozing in de dood vergaat

gedoemd voor ooit
dan is weer de tijd vervloden
kan men dan nooit
die helse vervloekte passie doden