Hartenkreten

hartenkreet (nr. 764):

een moeder met pijn

Het moet ...je moet door,
Daar ligt mijn kind; hij ging eraan onderdoor.
Wat heb ik als moeder toch verkeerd gedaan?
Ik heb hem toch altijd met liefde bijgestaan?

Was het teveel, te weinig, te warm of te koud..
Alleen God weet hoeveel ik van je houd.
Hij heeft dit besluit niet genomen,
Deze gedachten zijn bij jouzelf opgekomen.

Waar wacht ik nog op?
De band die ik had..
Het is allemaal weg, meer dan ik voor ogen had.

De voor beiden zo moeilijke weg,
zeker die band die je zo hecht.
Voor hem zeker, zijn vaderland,
Dat is wat hij volgens mij alleen heeft verlangd.

De familieband die hij daar heeft,
Geeft hem het vertrouwen dat hij zo nodig heeft.
Voor hem is het volgens mij alleen maar stress geweest,
Zeker als je er wat van zegt.

Ik moet hem laten gaan,
Voor ons gezin en zijn bestaan.
Dat het pijn doet dat is zeker waar,
Dat het veriet doet eveneens.
Maar jeetje had hij die gevoelens
voor ons als gezin toch maar.

Al konden we hem dus niet tegen houden,
Altijd zal ik van hem blijven houden.