Hartenkreten

hartenkreet (nr. 1.132):

Nachtgedacht

Een droom,
een vlinder die op mijn neus kwam zitten,
en toen wegfladderde.

Een stroom,
gevoelens die mij zouden bezitten,
en daarna wegzwabberde.

Daartussen niets dan flarden,
vergane deeltjes van de ziel.
Daarbuiten enkel barsten,
alles voelt onstabiel.

Een nacht,
de vlek die voor de zon kwam te zitten,
en vervolgens wegsloop.

Een kracht,
energie die mij wou verhitten,
en daarna binnenkroop.

Ik zal het woud doorkruisen!
ik zal op onbegane grond staan
Ik zal mijn kolk doen bruisen!
Droom, droom laat mij niet in de waan.