inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 1.298):

een behouden vaart

De laatste reis

Een koele bries, de wind steekt op, wie meert er bij me aan.
Hijs het anker, trossen los, het is tijd nu om te gaan
Niemand weet hoe lang het duurt en waar het einde is.
De grote vaart, een laatste groet, de stilte het gemis.

De boot vertrekt, de vlag in top, niemand zegt een woord.
Wij roepen nog, je hoort het niet, de wind die draagt het voort.
Steeds kleiner lijk je op die zee, er is geen weg meer terug.
Veel wilden wij nog zeggen, al was het even vlug

Wij turen naar de horizon waarin je net verdween.
Het schip maakt ruimte voor de zon, wij zijn geheel alleen.
Het dringt nu langzaam tot ons door, een traan valt in de zee.
Je laatste reis, ver weg van hier, wij mochten nu niet mee.

De horizon houdt daar niet op, we zien je alleen niet meer.
In ons hart leef je nu nog voort, die pijn, het doet zo’n zeer.
Wij zullen vertellen wie je was, je karakter en je aard.

Super opa is niet meer ...

Een behouden vaart!

Schrijver: Edwin Steen, 22 december 2002


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 48 stemmen aantal keer bekeken 6.231

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Sjaan
Datum:
19 januari 2024
Wat een mooi gedicht. Heel toepasselijk. Ik heb het gebruikt voor de familie van een zeilende vriend die is overleden.En ik heb hem opgeslagen. Zo mooi dat ik hem vast vaker ga gebruiken.
Naam:
Lisa
Datum:
15 januari 2023
Super mooi gedicht, met een extra stukje ervoor en wat aanpassingen opgedragen op mijn opa's uitvaart
Naam:
athalia brander
Datum:
10 december 2013
Mijn lieve broer is in stilte vertrokken met deze hartekreet, op 5 november 2013. Zijn vertrek was het eindpunt van pijn. Nu wordt zijn as verstrooid op zee. Zijn thuishaven.

Een stil gebaar, een laatste groet
Een vaarwel, maar niet voorgoed.

Athalia
Naam:
J.Tillema-Westerweel
Datum:
11 mei 2004
Email:
j.tillemawanadoo.nl
Ik vond dit gedicht zo mooi, dat ik het aan mijn tante heb gestuurd na het overlijden van mijn oom, natuurlijk heb ik "opa" veranderd in "oom". Het deed haar heel goed. Dat is denk ik de bedoeling van gedichten. Dat het iets kan betekenen voor een ander. Prachtig!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)