Hartenkreten

hartenkreet (nr. 13):

Verborgen natuur

Bomen en bladeren,
Hangen triest omlaag
De dagen zijn koud,
Een overgebleven grasspriet,
Wuift mij gedag op de wind
Zo zachtjes en voorzichtig,
Dat ik het bijna ongelooflijk vind
Na de nacht daagt een nieuwe morgen
En plots lijken de bomen,
En de bladeren zonder zorgen
Houdt hier de natuur soms iets verborgen?

Schrijver: Loesje, 20 juni 2001