Hartenkreten

hartenkreet (nr. 1.401):

weemoed

de zon gaat onder
en met de avond
verbleekt de glimlach
van de dag

de lucht wordt teder
en met de avond
verstilt de glimlach
van mijn hart.

de avond is weemoedig
en voor het nacht zal zijn
zullen tranen
stil en zwijgend
in mijn ogen staan.

als herrinnering
aan wat te vlug
voorbij moest gaan.