Kras

Mijn verstand op nul,
ogen in het duister,
dwaal ik door de gangen
van mijn bestaan.

Nooit meer zou een scherpe
punt mijn lichaam strelen.
De schijn,
het perfecte meisje van toen,
keerde eventjes terug.

Maar ineens,
mijn gedachten zo helder,
ogen staren naar mijn arm.

Zelfs mijn fantasie
liet mij in de steek.

Schrijver: Liselotte, 2 mei 2003

liselotte_vantrappenhotmail.com

krassen snijden automutilatie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 15 stemmen 2.221