Zijn pijn, mijn pijn

'k Zag hem vanmorgen op T.V.
hij was net vrijgekomen,
hij had twee kleine tasjes mee
'n moment om van te dromen.
Na 13 maanden in een cel
de vrijheid tegemoet,
drank en drugs zei hij vaarwel
nu werd het leven goed.

Daar stond hij buiten, wat verdwaasd,
moest hij naar links of rechts?
Hij had geen thuis en haast geen geld,
twee kleine tasjes slechts.
Waar moest hij heen? hij wilde 't liefst
zijn oude vrienden mijden,
want anders zou men hem opnieuw
met drank en drugs verleiden.

Maar hoe hij naar een plekje zocht
men wilde't hem niet geven,
hij was gedwongen om opnieuw
zomaar op straat te leven.
Die vrijheid die zo prachtig leek
waarnaar hij kon verlangen,
diezelfde vrijheid hield hem nu
in pijn en angst gevangen!

Hier zit ik nu, aan mijn bureau
't is avond, eigenlijk nacht,
maar deze dag heeft God, in mij
iets nieuws teweeggebracht.
'k Ervoer vandaag heel duidelijk
een diep en warm verlangen,
om uit te delen van hetgeen
ikzelf steeds mag ontvangen.

Gods liefde, Zijn bewogenheid,
voor ieder mensenleven,
warmte die'k met gulle hand
aan iedereen mag geven.
Ik buig mijn hoofd en zeg, o Heer,
neemt U in Uw erbarmen,
dit kapotte mensenkind
gevangen in Uw armen.

Schrijver: Hartenzoeker, 7 mei 2003

isteenbeekhotmail.com

vrijheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 33 stemmen 1.450