respect

Hij is tachtig en woont drie-hoog
Ach, 's winters is het hier droog.

Leunend in zijn vermolmde zetel
Op de kachel pruttelend, de ketel.

Toen, met haar, mijmert hij even...
Zijn droomprinses, dat was leven.

Buurvrouw-lief is afwezig, bij haar zoon op bezoek
't Proviandkastje fluistert: wat karig, niet één koek.

Straks, heerlijk, een zacht gekookt ei
Gezellig en lekker, met een kop chicorei.

En daarna de krant, een oude, hoor
Knus wel, al mist zijn bril een oor.

De kinderen, zij hebben het gemaakt
Soms voelt hij zich een beetje... naakt.

Plots.. telefoon " Bompie, met Roos.
Ik ben zo bij je, nog een poos.

Tof, ik heb koffie en sigaartjes mee
Dikke kus, wacht je me op aan de tree?"

Schrijver: wauters kristine, 14 mei 2003

stovelotionhotmail.com

respect

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.3 met 9 stemmen 746