Dankbaar
Ben blij dat ik leef
Dankbaar voor mijn bestaan
Dat heeft ooit anders gevoeld
Toen wilde ik het liefste gaan
Wilde niet meer leven
En ging het liefste dood
Geen mens zou me missen
Al bloedend in de goot
Hoe dat gevoel gekomen is?
Ik weet het niet exact
Slechts een ding was zeker
Ik had mijn koffers al gepakt
Het leven verlaten
Ik stond er zeker achter
De sprong weloverwogen
De landing bleek wat zachter
Te zacht om te sterven
Te zacht voor mijn wens
Te zacht volgens planning
Dus bleef ik toch een levend mens
‘n Tweede overweging, ze bleef uit
Ik wil ook niet meer gaan
Ik geniet teveel van mijn leven
Ik geniet teveel, van mijn bestaan
Geplaatst in de categorie: emoties
Om de reden dat ik me net zo voelde, als in jouw gedicht. Toppie gedaan, spaar gedichten en bewaar ze op een eervolle manier. Zal je naam erbij vermelden.