Zodra ik mijn ogen sluit
Misleidend
Vergevend,verlangend,vervloekend.
Violen gonzen van binnen
en doorbreken mijn stilte
ik zwijg en denk.
Wolken drijven voorbij
de wind geeft ze een richting
ik kijk, vragend, zoekend,
fantaserend, peinzend,
over deze dag.
De dag is voorbij
en ik begeef mij,
in het niemandsland
van de schemering.
Ik staar,
naar buiten.
Zuchtend blaas ik met mijn adem
het stof weg voor mij.
Ik ben de wind
en geef richting
aan de wolken
en ze drijven voorbij.
Ze drijven voorbij
en weldra komt het duister
zodat de dag wordt verscholen
zodra ik mijn ogen sluit.
Geplaatst in de categorie: individu