Tevergeefs
ik houd afstand van het leven
ik neem afstand van jou en mij
ik kan je niets meer geven
ik maak je niet meer blij
ik ledig mijn hoofd
zwaar om te dragen
ik fluister naar de dood
stil, zonder klagen
ik fluister nog zo hard
ik verdwaal, stap voor stap
de avondkilte omhelst mijn ziel
kan jij dit dan echt niet zien ?
waarop heb ik dan toch gewacht ?
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid