Doolhof
Ik huil mijn leven lang
zonder tranen
en zoek een eenzame weg
om door dit doolhof te geraken
Telkens vind ik een kleine opening
en wil ik gehaast de aarde raken
De hemel regent dan blije dagen
meer dan ik kan verdragen
Maar dan verdwijn ik weer
in het klaaglijk geluid
van de regenzang
en word met elke druppel oh zo bang
Ik wil rennen door de tranen heen
en wil verbonden zijn met alles dat leeft
Mijn gedachten treuren om de regen
die mij ook geen troost meer kan geven
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid