De tuinen van Monet
Japanse Iris, Waterlelie
Mooie groene houten brug
Van die oude Claude Monet
Die zoveel meer kon dan schilderen
Ruim honderd jaar terug
Ik ben daar bij zijn huis geweest
En zijn tuin in Giverny
Om zijn liefde daar te voelen
Die ontsproten uit zijn geest
Zijn vuur nog nimmer doet bekoelen
Het geeft mij kracht
Om te aanschouwen
Hoezeer zijn schoonheid verder leeft
Als je al je passie geeft
En ziet wat liefde toch kan bouwen
Zo zal het voor ons moeten zijn
Uiteindelijk zal toch moeten blijken
Als er bergen zijn verzet
Hoezeer onze liefde dan zal lijken
Als de tuinen van Monet
Inzender: Henk Hoek, 6 augustus 2003
Geplaatst in de categorie: liefde