Jouw lach
De lach op jouw gezicht
is de inspiratie voor mijn gedicht.
De lijnen in je gelaat vertrekken.
Sommige krimpen, sommige strekken.
Je gezicht wordt al rapper
steeds en steeds knapper.
Je mondhoeken trekken in een krul,
je lach is spontaan en o zo gul.
Zelfs je ogen, die lachen mee,
mooi diepbruin van kleur, alletwee.
Door smalle spleetjes lachen ze naar mij.
Het is jouw lach, die maakt mij blij!
Geplaatst in de categorie: liefde