Tijd
de tijd lijkt tot staan gekomen
ze houdt haar adem in
ver weg ligt het verleden
als een brok oud zeer
vastgezogen in haar gemoed
ze koestert de stilte
het nieuwe seizoen
laat stormen razen
en rivieren kolken
brokstukken schieten los
niet meer tegen te houden
de eindeloze stilte voorbij
Geplaatst in de categorie: emoties
Tijd 3.0 met 4 stemmen 
734
734
Geef je reactie op deze inzending: