Ik kon geen afscheid nemen.

Je bent er nog. Ik praat met je.
Ik schenk je thee in. Geef je een koekje.
Vertel van alles over iedereen.
Nee, ik ben je zuster niet.

Je laat me lachen en ook huilen.
Ik zet de bloemen op de tafel.
Zoek je tas na voor een kam.
Je verteld me over deze morgen
Nee, ik ben je zuster niet.

Je zegt me wat je zal gaan eten.
En vraagt of je fiets al is gemaakt.
Wat ik van je nieuwe jas vind.
En of ik je oma heb gezien.
Nee, ik ben je zuster niet.

Je bent er nog in levende lijve.
Maar je geest is heel ver terug.
Je zegt "weet je nog van vroeger".
Ik kan je niet goed volgen
Want ik ben je zuster niet.

'k Zou zo graag willen vertellen
van de kinderen op school,
van dat leuke feestje,
van mijn gezin en van mijn werk.
Dat we een boswandeling gaan maken,
met chocomelk en koek.
Dat we op vakantie gaan.
Er even tussen uit.

'k Zou nog zoveel willen vragen.
Was ik vroeger ook brutaal,
had ik ook zo van die streken
zoals de meiden van ons.
Was ik ook vaak ongeduldig.
En van wie heb ik dat.
Was mijn vader gek met mij.
En plaagde hij mij ook.

Je bent er nog maar och ook niet.
De zorg is nu andersom.
Ik heb nu zorgen om jou.
Jij niet meer om mij.
Afscheid nemen kon ik niet.
Daar voor is het te snel gegaan.
Je bent al oud.
Maar je hebt nog veel te geven.
Voor mij en mijn gezin.

Nee, ik ben je zuster niet.
Ik ben je dochter.

Dementie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 11 stemmen 2.286