inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 7.436):

Duisternis

Duisternis, alleen verscheurd
Geen licht, wat me kan bereiken
Het zwarte als een kooi om me heen
Ik kan me niet bevrijden
Het is te diep, te zwart

Mijn oren horen stemmen
Maar mijn hersens niet
Mijn ogen dicht, voor het licht
Zodat ik de uitgestoken handen niet zie
Alles gaat aan me voorbij

Geen vreugde, geen warmte voel ik hier
Het is niet wat ik heb verkozen
Wat doe ik eigenlijk hier?
Langzaam gaan mijn ogen open
En zie een lichtje daar op het pad

De handen uitgestoken
Stemmen overal om me heen
Ik pak de handen en voel me geborgen
De stemmen stellen mijn gerust
Van ver weg ben ik gekomen

Toch lieten jullie me niet alleen
De kracht die me is aangeboden
Helpt me nu, door de duisternis heen
Ik heb jullie nodig, ik was zo alleen
Ik kijk op en zie mensen die van me houden

Met tranen in hun ogen hoor ik ze zeggen
Lieve schat, nooit laten we je meer alleen
Ik koester me aan hun warmte
Als een warm bad na strenge kou
Hoor ik, we houden zo van jou……

Schrijver: carla berkeveld, 20 februari 2004


Geplaatst in de categorie: verdriet

4.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 511

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)