Pygmalion

In een zwarte spiegeling
zie ik haar marmeren huid,
koud en kil
en stel me voor hoe deze,
beroerd door zijn vingers,
warm en kneedbaar zou worden.
Hoe hij haar kloppende adertjes
onder zijn vingertoppen zou voelen
wanneer hij haar streelde.

Hoe haar lippen, rood van glas
langzaam zouden smelten
en hem terug zouden kussen
en zij, met blozende wangen,
haar blik verlegen neergeslagen
haar ogen op zou heffen
en tegelijk met het licht
haar geliefde zou zien.

En in gedachten kuste jij
mij tot leven..

Schrijver: Chadia, 20 februari 2004

bloemy75hotmail.com

liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 5 stemmen 886