De geschiedenis herhaalt zich.
Ik herken het verdriet
geschreven in jullie ogen
Ik voel jullie pijn
gegraveerd in jullie hart.
Ik weet van jullie strijd
het vechten met je gevoel
het doet me zo'n pijn
ik had voor jullie een ander doel.
Zo graag had ik het anders gewild
jullie deze pijn willen besparen
Zodat je alleen maar de fijne dingen
van je jeugd zou kunnen bewaren.
Het onbegrip is net zo groot
als toen
En helaas kun je als moeder
ook niet alles in je eentje doen.
Opnieuw een vader
die zijn kinderen laat staan
en zonder gevoel
een nieuwe weg is ingegaan.
Alleen deze pijn,
voelt nog groter aan...
want hieraan heb ik mee gedaan!
Geplaatst in de categorie: verdriet