Onvoltooid hart
Bij toeval las ik een gedicht
van jou, aan mij gericht.
Ik heb stiekem om je gehuild
ook al wilde ik het niet.
Ik houd je woorden tegen,
en houd je bestaan verzwegen;
ze kunnen nooit worden herhaald,
nooit meer in dit leven.
Misschien dat ik het papier ooit,
wanneer ik mijn hart heb voltooid,
over jou zal vertellen, misschien
blijven mijn wangen dan droog.
Geplaatst in de categorie: verdriet