Dodenherdenking

Traag beweegt de kleine groep vooruit.
Traag ook golven de bronzen klanken van de kerkklok
op het heldere lenteconcert van de vogels.
De lage zon doet het jonge groen van d’ oude linden oplichten.

In het onregelmatig geroffel van de voetstappen
hoor ik de zware soldatentred van weleer.
Bloemen bij het monument,
bloemen bij de graven.

De stille symbolen van hen die vielen
tillen ons over de tijd terug.
Wederom klinkt ijl de “Last post” over het kerkhof.
In onhoorbare verten gaat de oorlog door.

Er is een gezamenlijk weten dat het nooit zal ophouden.

oorlog wereld dodenherdenking

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 637