Wilde verwarring.
Met mijn haren in de geur van het vroege ochtendlicht
En mijn gedachten in de armen van de ochtendwind
Fietste ik door dromen, die niet wakker wilden worden
Met ogen vervuld van al de sterren in die nacht.
Ik gooide mijn haar los en mijn wilde krullen,
Die de vrijheid vonden in de eindeloze lucht,
Krulden en kleurden de hemel lichtoranje en
Droom en werkelijkheid werden in aquarel verzacht
In mijn dromen schoot je mis deze nacht, maar
Je had me reeds geraakt in de zwakte van mijn hart
Met vingers op de duizenden haartjes op mijn huid
En woorden die mij in wilde verwarring hebben gebracht.
Geplaatst in de categorie: liefde