ONZICHTBARE MUREN
Zijn handen klimmen langs onzichtbare muren
hij draait een slot om wat er niet is
hij laat zijn handen voor zich spreken
zijn gezicht gehuld in droevenis.
Maar achter dat witte masker
zit een mens van vlees en bloed
die is gevlucht in zijn verdriet
en tranen heeft in overvloed.
Want achter die schmink op zijn gezicht
schuilt een droevig persoon
die zijn ware aard niet laat zien
mime spelen is voor hem zo gewoon.
Hij kent de wereld zo anders
heeft de gemene kant ervan gezien
niemand kan hem doen veranderen of
zijn gedachten daarover laten herzien.
Inzender: Janny, 18 juli 2004
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid