MOEDER

Soms glimlach je om ons - ik weet het wel-
om al dat stoer en mannelijk vertoon.
-Wij zijn het toch die deze wereld bouwen
en al wat jij doet is zo doodgewoon,
zo elke dag hetzelfde, kleine dingen:
koffie en pap en grote stapels brood
en soms- heel even maar- herinneringen
aan wat het leven vroeger bood...
Ach kom, dat gaat voorbij, de zorgen blijven,
maar ook de liefde heeft zich vastgezet
en met haar zweep blijft ze je drijven
"s morgens vroeg op en "s avonds laat naar bed.
Jouw liefde was geen zaak van grote woorden
en dank heb je er nimmer voor verwacht,
maar waar vond je die innerlijke kracht?

Je weet, wij houden van je, Moeder,allemaal,
maar nooit genoeg om alles te verklaren,
jouw liefde spreekt een duidelijker taal
en kan ons woord jouw daad ooit evenaren?
O ja, ik weet wel wat je zeggen gaat:
-Ik was het niet, maar iemand schonk mij de kracht
-die iemand, die ons nooit verlaat,
-was mij een voorbeeld dag en nacht.-
Je hebt dit alles wezelijk ervaren,
je weet dat het zo is,dat is genoeg,
en dat je, bij het klimmen van de jaren,
iets van die wijsheid op ons overdroeg.
Wij strijden voor een wereld zonder zorgen
en voor een toekomst, voor het nageslacht,
maar heel die wereld en dat beter morgen
zij steunen, Moeder, op jouw stille kracht.

Schrijver: Peter Bitter, 21 juli 2004

peterbitterzonnet.nl

MOEDER Ma Bitter

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.4 met 30 stemmen 12.491