Chroomkleurig graf .....
Een station in het midden van het land
wat sporen links en rechts, een enkel perron
gehaaste benen hollen achter de tijd aan
en ik, ik wil gewoon even roken.
blazen in het luchtledige, in het niets
Niet vertraagd noch gehaast door
voortsnellende tijd, pak ik mijn
pakkie en mijn peukie en steek
het aan, droom achter de wolken
even heerlijk weg , tabak van alles
Een zachte tik op mijn schouder
doet mij opschrikken en in de
rook verslikken, wakker uit mijn
eigen wereldje kijk ik verschrikt
om mij heen wie mij, bij mijn
langzame pijnlijke dood, stoort
De man, mooie ogen trouwens,
wijst mij op een paal in het
midden van het perron, waar
grote wolken zicht onmogelijk
maken en beduidt mij dat ik daar
mijn langzame dood moet sterven
Ik kijk eens om mij heen en nog eens
en zie dat ik de enige schoorsteen ben
die gewoon rookt waar het dus niet mag
maar een graf zonder pracht en praal
bij een chroomkleurige pafpaal ? nooit !
msn.comGeplaatst in de categorie: actualiteit
Chroomkleurig graf .
441
Geef je reactie op deze inzending: