Hartenkreten

hartenkreet (nr. 9.864):

TOEN JE STIERF.

Ik heb nog heel lang aan je bed gestaan
je rimpelige wangen nog één keer gekust
je was bezig aan je laatste reis
en helemaal op, totaal uitgeblust.

Je kon in het verpleeghuis niet wennen
en het alleen zijn kon je niet aan
je had nog één grote wens, en
dat was om naar vader te gaan.

En ook al was je dement
je teerde op je herinneringen
vertelde tot het laatste nog
van vroeger, en andere mooie dingen.

De laatste reis die je moest gaan
daar heb ik afscheid van je genomen
morgen, zei ik, kom ik weer terug
maar zover is het nooit meer gekomen.

Ik heb jaren niet om je kunnen huilen
geen traan heb ik toen kunnen laten
nu is er eindelijk een soort bevrijding
en kan ik er om huilen, en erover praten.

Ik had nog zoveel willen zeggen
nog zoveel willen vragen
ik had nog zoveel....
...........
misschien teveel ?