Uitgestelde pijn
Ik kijk om mij heen
Al wat ik zie is hartenzeer
Een pleister helpt niet
Een kusje op je been?
Weten dat wat je aanraakt
verandert in goud
En wat kapot gaat maak jij weer heel
Ik mis die kracht erg veel
Want ik doe het tegenovergestelde
Ik maak kapot wat goed is
Ik breek een hart, zelfs twee
en ween dan pas om het gemis
Een soort van uitgestelde pijn
Maar niet meer zielig hoor
Ik bewandel nu een andere weg
Ik sla me er wel door
Dan kom ik terug
als wereldvent,
zodat jij weer kunt zeggen dat je me zo niet kent
Geplaatst in de categorie: spijt