een glimlach liet je achter

zo koud en kil
lag jij daar, je gedachten stil
al jaren gebonden door het duister
geleidelijk ontdaan van je waardigheid en luister
je wassen handen gevouwen op het laken geel
verstilde glimlach, de eeuwigheid nu je deel

je glimlachte toen de Engel Gods je kwam halen
in je geest begon het licht steeds feller te stralen
je richtte je op en verliet het bed
vergezeld door onze liefde en smekend gebed
lichtvoetig sprankelend in het gouden Licht
een glimp ervan lazen we die ochtend op je gezicht

glimlach

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 1.033