Sorry dat ik 15 ben

Sorry dat ik 15 ben,
weer eens ruzie heb gemaakt,
ik die heel de wereld ken,
dus tegenspraak is wat mij raakt.

Mijn veel te grote voeten,
stampend op de vloer van ongeduld,
niet willen maar toch moeten,
een storm van woede die in mij brult.

Lange armen, handen van een vent,
maar lieve lieve kinderogen.
Hopen maar dat het wat went;
het gevoel te zijn bedrogen.

Ik weet niet of ik groot wil zijn,
de verantwoordelijkheid kan dragen
voor een wereld vol verdriet en pijn;
gewoon maar doen...zonder vragen?

Ik weet toch ook niet hoe het verder moet,
komt zeker omdat ik 15 ben.
Wie is slecht en wie is goed,
misschien ben ik het die mijzelf niet ken?

Sorry dat ik 15 ben,
en me niet weet te gedragen
zenuwachtig schrijvend met mijn levenspen
om voor dit examen te slagen.

Ik zet de muziek maar even aan,
en het liefst hard en nog harder,
zo zijn verontruste gedachten van de baan
en enge dromen mijlenver.

(de volgende dag)
Het leven is te mooi om waar tezijn!
Ik ben verliefd, verliefd, VERLIEFD!
Hoe ze heet? Waar ze woont en was het fijn?
Ander onderwerp alsjeblieft!

puber

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 14 stemmen 1.726