Hartenkreten

hartenkreet (nr. 10.978):

Tranen gefluister

Het is nacht de wind waait
De lucht donker en duister
Regendruppels miljoenen
Zacht als tranen gefluister

Het is stil in mij geworden
Ik voel alleen mijn pijn
De weg is onbegaanbaar
Naar jou waar ik wil zijn

Ik ontmoet je in mijn dromen
Even een gelukszalig moment
De desillusie is echter pijnlijk
Nu je echt verdwenen bent

De dagen lijken oneindig lang
Zo leeg en toch vol van jou
En ik met mijn fantasieën
Steeds weer luchtkastelen bouw

Jou loslaten is een grote strijd
Tussen mijn hart en mijn verstand
Ik weet dat ik je moet laten gaan
Al hebben mijn vlinders de overhand